UVRM/UVK
In beide verklaringen zit het idee vervat dat alle mensen over enkele essentiële rechten beschikken, enkel en alleen als gevolg van hun menselijkheid en dat het een fundamentele plicht is van de samenleving om die rechten te respecteren en te ondersteunen [M. NUSSBAUM].
Na WOII kregen de humanistische denkontwikkeling (ook bij gelovigen) en de Verlichting, die leidden tot de Engelse, Franse en Amerikaanse rechtenverklaringen, opnieuw aanhang en vormden ze de inspiratiebron voor de totstandkoming van de UVRM (en instituties van wereldwijde samenwerking, zoals de VN) [P. SINGER].
De UVRM kregen een seculier fundament mee, met name een fundament van onpartijdigheid in een poging om de morele grondslag van de rechten op rationele gronden te construeren.
De UVRM en UVK kunnen we uitdragen op basis van ons vermogen tot mededogen (of zoals Verlichtingschrijvers het afwisselend noemen: welwillendheid, medelijden, inlevingsvermogen of medeleven). Het is een moreel sentiment waarop de evolutie heeft geselecteerd, samen met vertrouwen, dankbaarheid, schuldgevoel, schaamte, vergeving en gerechtvaardigde kwaadheid (verontwaardiging) [P. SINGER]. Het kan toenemen door rede en ervaring en zich zo uitstrekken naar alle levende wezens en ecosystemen.
Je kan een onderscheid maken tussen eerste -generatierechten (politieke en burgerlijke) en tweede-generatierechten (economische en maatschappelijke rechten).
Meer over kinderrechten: Lees hier alles over de Kinderrechten- voor ieder kind en overal - SOS Kinderdorpen.
Nussbaum, M., Mogelijkheden scheppen. Een nieuwebenadering van de menselijke ontwikkeling. Ambo, 2012
Pinker, S., Verlichting nu. Een pleidooi voor rede, wetenschap, humanisme en vooruitgang. Atlas Contact, 2018